Έχω στην κατοχή μου ένα αποθηκευτικό χώρο στην Αθήνα για τον οποίο καταβάλω ετησίως για ΕΡΤ και Δημοτικά ΤΚΦ (τέλη καθαριότητας και φωτισμού) ένα υπέρογκο ποσό.
Φυσικά στην αποθήκη δεν υπάρχει τηλεόραση, η αποθήκη δεν παράγει σκουπίδια και ούτε απολαμβάνει κάποιο όφελος από τον ανύπαρκτο φωτισμό του δρόμου.
Ως εκ τούτου μελετάω τις διαδικασίες που θα πρέπει να ακολουθήσω για να διακόψω αυτή την κλοπή.
Έπειτα από μελέτη στο ιντερνετ κατέληξα στα εξής:
Σύμφωνα με το νόμο 1828/1989 τα ΤΚΦ είναι ανταποδοτικά οφέλη. Συγκεκριμένα στο άρθρο 25 παράγραφος 12 αναφέρεται:
12. (14). Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορεί να επιβάλλονται τέλη ή εισφορές για υπηρεσίες ή τοπικά έργα της περιοχής τους, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Τα τέλη αυτά ή οι εισφορές αυτές έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Το ύψος των τελών ή εισφορών, οι υπόχρεοι στην καταβολή τους και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια ορίζονται με την ίδια απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Όταν το ύψος των τελών ή εισφορών κλιμακώνεται, με βάση τα τετραγωνικά μέτρα έκτασης ή κτίσματος ή άλλη μονάδα υπολογισμού, η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το εικοσαπλάσιο της πρώτης".
Σχετική επίσημη δημοσίευση του Συνηγόρου του πολίτη αναφέρει ενδεικτικά ότι:
Για να είναι ανταποδοτικά τα τέλη θα πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
1. Να αποτελούν αντάλλαγμα μιας ειδικής παροχής που προσφέρεται αποκλειστικά στους βαρυνόμενους με αυτά και
2. Το ύψος τους να είναι ανάλογο προς το ύψος της αντιπαροχής της οποίας μπορεί να κάνει χρήση ο πολίτης.
Το σημείο 1 είναι σαφές και αφορά στον καθαρισμό και φωτισμό του δρόμου που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στον χώρο μου. Το σημείο 2 απαιτεί διευκρίνηση. Υποθέτω ότι εννοεί ότι αν αναλάβει το έργο τρίτος φορέας τότε το κόστος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο. (μια εταιρία καθαρισμού για παράδειγμα και μια λάμπα που τροφοδοτείται από τον ίδιο το χώρο)
Σύμφωνα άλλωστε με τη εγκύκλιο #22 με α.π. 35692 έκδοσης 14/7/2005 ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται και δεν ηλεκτροδοτούνται δεν καταβάλουν ΤΚΦ. Αυτό αποδεικνύει ότι τα τέλη αυτά πρέπει να είναι παροχή που προσφέρεται αποκλειστικά στον βαρυνόμενο οπότε το απόσπασμα του άρθρου 12 που αναφέρει ότι:
"μπορεί να επιβάλλονται τέλη ή εισφορές για υπηρεσίες ή τοπικά έργα της περιοχής τους, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών"
αποτελεί γενικότητα και πάει περίπατο.
Άρα αν αποδείξω ότι δεν κάνω χρήση των "ωφελειών" αυτών που με βαρύνουν μπορώ να σταματήσω να τις πληρώνω.
Στους λογαριασμούςτης ΔΕΗ αναφέρεται ότι:
"Βάσει του νόμου 25/75, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από το Νόμο 429/76 του Νόμου 1080/80 και του νόμου 2130/93, η ΔΕΗ υποχρεούται να συνεισπράττει με τους λογαριασμούς ρεύματος τα ποσά των ΔΤ και να τα αποδίδει στους αρμόδιους Δήμους"
(άντε βγάλε άκρη!!!)
έπειτα:
"Βάσει του νόμου 1730/87 άρθρο 14, η Δεη είναι υποχρεωμένη να συν εισπράττει με τους λογαριασμούς ρεύματος και το ανταποδοτικό τέλος υπέρ της ΕΡΤ."
έπειτα:
"Η ΔΕΗ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, υποχρεούται να διακόπτει την παροχή ρεύματος σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών αυτών" (τι έγινε εδώ νόμους δεν έχουμε?)
Μάλιστα. Νόμοι που πρέπει να εξετάσουμε:
25/75
429/76
1080/80
2130/93
Ο νόμος 1080/80 ξεκινάει με κάτι βοσκοτόπια αλλά στο άρθρο 4 αναφέρει:
Άρθρον 4
Τέλος καθαριότητος
Η παράγραφος 1 του άρθρου 21 του ανωτέρω β. δ/τος αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“1. Δια τας υπό του δήμου ή κοινότητος παρεχομένας υπηρεσίας καθαριότητος των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν γένει χώρων, της περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, ως και της κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αφοδευτηρίων, επιβάλλεται τέλος οριζομένου δι’ αποφάσεως του συμβουλίου, υποκειμένης εις την έγκρισιν του νομάρχου”.
(Σημείωση : Με την παρ. 11(12) του άρθρου 25 του Ν. 1828/89, (ΦΕΚ-2 Α’) ορίζεται ότι : «Τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθ. 21 και 22 του ΒΔ 24-9/20-10- 58 (ΦΕΚ Α 171) και του άρθ. 4 του ν. 1080/80 (ΦΕΚ Α 246), ενοποιούνται σε ενιαίο ανταποδοτικό τέλος.
Το τέλος αυτό επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και κάθε άλλης δαπάνης από παγίως παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα. Για τον καθορισμό του συντελεστή του τέλους και τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του τέλους αυτού εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 25/75 (ΦΕΚ Α 74) όπως τροποποιήθηκαν με το ν. 429/76 (ΦΕΚ Α 235) και του άρθ. 5 του ν. 1080/80»).
Μάλιστα. Οι νόμοι που πρέπει να εξετάσουμε:
25/75 (ΦΕΚ Α 74)
429/76 (ΦΕΚ Α 235)
1080/80 (ΦΕΚ Α 246) (υπό εξέταση)
2130/93
1828/89 (ΦΕΚ-2Α)
ΒΔ 24-9/20-10-58 (ΦΕΚ Α 171)
Σύμφωνα όμως με το άρθρο αυτό (άρθρο 4 του νόμου 1080/80) η γενικότητα επανέρχεται ισχυρότατη καθώς γίνεται λόγος για κοινόχρηστους χώρους. Ποιος μας αποδεικνύει όμως την σχέση χρήσης κοινόχρηστων χώρων και χρήσης συγκεκριμένου χώρου ? και πως είναι πλέον «αποκλειστικό αντάλλαγμα»???
Επίσης:
Άρθρον 5 (Ν.1080/80)
Υπολογισμός τελών καθαριότητος και φωτισμού
1. Η παράγραφος 5 του άρθρου 1 του νόμου 25/ 1975 “περί υπολογισμού και τρόπου εισπράξεως δημοτικών τελών καθαριότητος και φωτισμού και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων” προστεθείσα δια του άρθρου 1 του νόμου 429/1976 “περί τροποποιήσεως διατάξεων, τινών του νόμου 25/1975”, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“5. Δι’ εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως, το εμβαδόν άνω των χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων και μέχρις εμβαδού εξ χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων δύναται να ορισθή μειωμένον υπό του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, λαμβανομένων υπ’ όψιν των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητος και του πράγματι εξυπηρετουμένου υπό της υπηρεσίας καθαριότητος χώρου. Δια το πέρα των εξ χιλιάδων (6.000) τετρ. μέτρων εμβαδόν, ο συντελεστής του τέλους δεν δύναται να ορισθή μεγαλύτερος του εξήκοντα επί τοις εκατόν (60%) του ορισθέντος δι’ εστεγασμένους χώρους μέχρι χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων. Αι διατάξεις της παρούσης παραγράφου δύναται να εφαρμόζονται και επί μη εστεγασμένων χώρων, περί ων η παρ. 2 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου, μέχρις εμβαδού εξ χιλιάδων (6.000) τετ. μέτρων . Δι’ εμβαδόν πέρα των εξ χιλιάδων (6.000) τετ. μέτρων δεν δύναται να ορισθή συντελεστής μεγαλύτερος του τριάκοντα επί τοις εκατόν (30%) του ορισθέντος δια τα χίλια (1.000) πρώτα τετραγωνικά μέτρα μη εστεγασμένου χώρου”.
2. Εις το αυτό ως άνω άρθρον προστίθεται παράγραφος 10 έχουσα ούτω:
“10. Ο συντελεστής των τελών καθαριότητος εστεγασμένων ή μη χώρων αναγνωριζομένων κατά τας ισχύουσας εκάστοτε διατάξεις ως Ελευθέρων Τελωνειακών Συγκροτημάτων, δεν δύναται να ορίζεται από 1ης Ιανουαρίου 1981 εις ποσοστόν μεγαλύτερον του πεντήκοντα τοις εκατόν (50%) του ορισθέντος συντελεστού δια τους αντιστοίχους χώρους άνω εξ χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων.
3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1981.
Δεν μου λέει κάτι ενδιαφέρον!
Πιο κάτω (κρατηθείτε):
'Αρθρο 10 : Φόρος επί ηλεκτροδοτούμενων χώρων, των χρησιμοποιουμεων ή προοριζομένων δια κατοικίαν ή δι' ασκησιν επαγγέλματος
(Σημείωση: Με την παρ. 13 του άρθρου 25 Ν. 1828/89, ΦΕΚ 2 Α’, ορίζεται ότι:
«Ο προβλεπόμενος από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθ. 10 του ν. 1080/80 συντελεστής του φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων ορίζεται από 6 μέχρι 25 δρχ., Ο συντελεστής αυτός μπορεί να αυξάνεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μέχρι 20% για κάθε οικονομικό έτος.»)
5. Αι καταρτιζόμεναι καταστάσεις αποστέλλονται επί αποδείξει εις την ΔΕΗ μέχρι τέλους του μηνός Νοεμβρίου και ισχύουν καθ' όν χρόνον ισχύει η κατά την παράγραφον 1 απόφασις του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, μη απαιτουμένης νέας κατ' έτος συντάξεως καταστάσεως. Ο φόρος ούτος συνεισπράττεται υπό της ΔΕΗ δια δόσεων ίσων προς τον αριθμόν των εκδιδομένων κατ' έτος υπ' αυτής λογαριασμών καταναλώσεως ηλεκτρικής ενεργείας, κατά την διάρκειαν της χρονικής περιόδου, καθ' ήν εκτείνεται ο υπό ταύτης εφαρμοζόμενος κύκλος καταμετρήσεως, ανεξαρτήτως αν ο κύκλος ούτος συμπίπτει προς το ημερολογιακόν έτος και της τυχόν μεταβολής των συντελεστών.
8. Η ΔΕΗ δύναται να παρέχη εις τους δικαιούχους δήμους και κοινότητας χρηματικάς προκαταβολάς, έναντι των προς απόδοσιν εισπραττομένων ποσών φόρου.
Εν τη περιπτώσει ταύτη, η άρνησις δια την διενέργειαν του ελέγχου και το εμβαδόν της πέρα της δηλωθείσης επιφανείας, δέον να προκύπτουν εξ εκθέσεως του εντεταλμένου δια τον έλεγχον οργάνου του δήμου ή της κοινότητος.
17. Επιτρέπεται η άσκησις των ως άνω ενδίκων μέσων και εν αμφισβητήσει υπό του υποχρέου α) του χαρακτηρισμού του ακινήτου ως εστεγασμένου χώρου, εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερών αρχομένης, επί μεν βεβαιώσεως και εισπράξεως του φόρου υπό του δήμου ή της κοινότητος, από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος της εγγραφής, της ασκουμένης προσφυγής επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα, επί δε της συνεισπράξεως υπό της ΔΕΗ από της λήξεως του χρόνου εξοφλήσεως του πρώτου λογαριασμού, της προσφυγής μη επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα και β) του βεβαιωθέντος ποσού φόρου και προστίμου λόγω υποβολής ανακριβούς δηλώσεως, δια το πέρα του δηλωθέντος εμβαδού, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, αρχομένης από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος του βεβαιωτικού καταλόγου ή της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητος, της προσφυγής επαγομένης ανασταλτικόν αποτέλεσμα κατά ποσοστόν ογδοήκοντα επί τοις εκατόν (80%) του επί πλέον του βάσει της δηλώσεως βεβαιωθέντος ποσού φόρου.
Επίσης πιο κάτω:
'Αρθρο 22 : Απαλλαγή λογαριασμών Ν.Δ. 309/74 εκ κρατήσεων
1. Οι λογαριασμοί, περί ών αι διατάξεις των άρθρων 1 και 7 του Ν.Δ. 309/74 "περί συστάσεως παρά τω Ταμείω Παρακαταθηκών και Δανείων λογαριασμού υπό τον τίτλον Υπουργείον Εσωτερικών - Εφόδια Υδρεύσεως", απαλλάσσονται από της λειτουργίας των κρατήσεων υπέρ του Ταμείου Ασφαλίσεως Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων.
Τυχόν καταβληθέντα δεν αναζητούνται.
2. Εις τον Υπουργόν των Εσωτερικών ανήκει η αρμοδιότης του καταλογισμού ποσών αχρεωστήτως ή ανοικείως καταβαλλομένων εκ των λογαριασμών της προηγουμένης παραγράφου. Ο καταλογισμός ενεργείται εις βάρος των αχρεωστήτως ή ανοικείως λαβόντων δι' αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών, τα δε ποσά βεβαιούνται και εισπράττονται κατά τας διατάξεις του κώδικος περί εισπράξεως εσόδων.
Εκδοθείσαι μέχρι του δε καταλογιστικαί αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών, θεωρούνται νόμιμοι.
(τι εννοεί ο ποιητής?)
Πιο κάτω αναφέρεται:
3. Πας φορολογούμενος ασκών προσφυγήν κατά τας διατάξεις του νόμου 505/76 "περί υπαγωγής εις τα Τακτικά Φορολογικά Δικαστήρια των φορολογικών διαφορών δήμων και κοινοτήτων και της μετονομασίας τούτων εις Τακτικά Διοικητικά Δικαστήρια", δικαιούται όπως αιτήσεται, δια του αυτού δικογράφου της προσφυγής και την δια συμβιβασμού επίλυσιν της μεταξύ αυτού και του δήμου ή της κοινότητος ή του ενοικιαστού υφισταμένης διαφοράς ή αμφισβητήσεως. Εν τη περιπτώσει ταύτη, η παραλαμβάνουσα την προσφυγήν υπηρεσία του δήμου ή της κοινότητος, υποχρεούται όπως διαβιβάση αμελλητί αντίγραφον αυτής εις την κατά την παράγραφον 1 του παρόντος επιτροπήν.
4. Η επιτροπή υποχρεούται όπως, εντός δεκαημέρου προθεσμίας από της παραλαβής του δικογράφου της προσφυγής ορίση ημερομηνία συζητήσεως ουχί μεταγενεστέραν των είκοσιν ημερών από της λήξεως της δεκαημέρου προθεσμίας καλούσα τον αιτούντα ή τον αντίκλητον αυτού τρεις τουλάχιστον ημέρας προς της ορισθείσης δια την συζήτησιν της υποθέσεως. Η πρόσκλησις απευθύνεται εις τον αιτούντα ή τον αντίκλητον αυτού και εις την εν τω δικογράφω της προσφυγής αναφερομένην διεύθυνσιν.
5. Η επιτροπή διαπιστώνουσα ότι συντρέχουν λόγοι μειώσεως ή διαγραφής του βεβαιωθέντος ποσού συντάσσει πρακτικόν εντός εικοσαημέρου από της συζητήσεως της υποθέσεως, υπογραφόμενον και υπό του αιτούντος ή του αντικλήτου αυτού.
Εάν η επιτροπή διαπιστώνη ότι δεν συντρέχουν λόγοι διαγραφής του βεβαιωθέντος ποσού εφ' ού το πρόστιμον ή πρόκειται περί προστίμου αυτοτελώς επιβληθέντος, η μείωσις του προστίμου δεν δύναται να είναι μεγαλυτέρα του πεντήκοντα επί τοις εκατόν (50%) αυτού.
6. Το κατά την προηγουμένην παράγραφον πρακτικόν διαβιβάζεται εις το οικείον δημοτικόν ή κοινοτικόν συμβούλιον εντός πενθημέρου από της λήξεως του κατά την παράγραφο 5 εικοσαημέρου, το οποίον κατά την πρώτην συνεδρίασιν αυτού αποφασίζει περί αποδοχής ή μη της προτάσεως της επιτροπής.
7. Δια της περί αποδοχής της προτάσεως της επιτροπής αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου και μετά τον κατά νόμον έλεγχον αυτής υπό του νομάρχου, τελειούται ο συμβιβασμός της ασκηθείσης προσφυγής καθισταμένης άνευ αντικειμένου.
8. Εάν δεν επιτευχθή ο συμβιβασμός κατά την παρ. 5 ή δεν περαιωθή η διαδικασία τούτου κατά την παρ.7, η υπηρεσία του δήμου ή της κοινότητος διαβιβάζει αμελλητί την προσφυγήν εις το Διοικητικόν Δικαστήριον.
(το κεφάλι μου!!!)
Κάπου εδώ λέω να σταματήσω να την ψάχνω.
ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΟΥΝ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΑΥΤΟΙ!!!!